Gisteren de Camino Francaise volbracht
28 mei 2011 - Santiago de Compostela, Spanje
De tocht van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Santiago de Compostela, de Camino Francaise genoemd, is volbracht.
Pelgrimeren en soberheid:
Als je het woord pelgrimeren gebruikt en jezelf als pelgrim omschrijft dan vereist dat minimaal een vorm van soberheid die recht doet aan hetgeen de vroegere pelgrims moeten hebben doorstaan. Zo heb ik, behalve in Leon, steeds van een pelgrimsherberg gebruikt gemaakt met tientallen, ja soms meer dan 100 personen in één zaal met bedden met 2 etages. Indien mogelijk altijd de Albergue Municipal, de gemeentelijke herberg die het soberste en het goedkoopste is. Soms zelfs alleen een vrijwillige bijdrage waarbij dan verwacht wordt dat € 5,= gedoneerd wordt. Ook heb ik ´s avond steeds gekozen voor het " pelgrimsdiner" van nooit meer dan € 10,=. Zelfs in Leon. En overdag normaliter een broodje kaas met alleen thee en water uit de kraan. De enige luxe die ik me altijd gegund heb was iedere dag na aankomst, douchen en de was doen doen, een heerlijk glas koud bier. Ik kwam halverwege nog een arts tegen die stelde dat het na zo´n lichamelijke inspanning zelfs heel goed voor het lichaam is om 1 of 2 glaasjes bier te drinken. Maar zijn legitimatie kwam lang nadat ik al voor deze luxe had gekozen en er elke dag intens van genoot.
Deze manier van pelgrimeren komt neer op gemiddeld € 25,= per dag, krap € 1,=/km. De kosten voor de aanschaf van het materiaal en de kosten voor de trein/vliegreis zijn veel groter.
Alleen of met anderen:
Alleen lopen of met anderen is al een vraag die speelt tijdens de voorbereidingen. Laat ik eerst duidelijk stellen dat ik zo´n tocht het liefst met Tien zou willen lopen. Ik ben dan graag bereid de condities daarbij zodanig aan te passen dat dit ook mogelijk is. Maar wanneer dit, om welke reden dan ook, toch niet mogelijk is dan is mijn persoonlijke ervaring dat ik blij ben dat ik alleen heb gelopen. Behalve de laatste 100 km, heb ik de indruk dat de meeste mensen alleen lopen. De alleenlopers trekken elkaar aan. Ze staan open om met elkaar te praten en samen te lopen. Het is uniek hoe eigenlijk iedereen alle tijd heeft. Een omstandigheid die je anders niet snel vindt.
De pelgrims, de pensionada:
Veel pelgrims zijn personen die recent gepensioneerd zijn of het dit jaar nog worden. Ik heb mensen ontmoet van 55 jaar, bijv. een Belgische beroepsmilitair uit Eupen, tot veel mensen van rond de 65 jaar. Uit hun verhalen blijkt dat het lopen van een Camino Francaise inderdaad een mooi middel is om de overgang beter te laten verlopen van het werkzame leven naar een leven waar de prioriteiten anders komen te liggen. Blijft alleen nog de vraag waar ik over 2 jaar, wanneer ik met pensioen ga, naar toe zal gaan. Een pelgrimage naar Rome of naar Jeruzalem? Of moet ik mijn huidige tocht eerst meer eens helemaal afmaken door eerst het traject Schinnen - Saint Jean Pied de Port te gaan lopen? Ik heb nog even tijd om tot een besluit te komen.
De pelgrims, de religieuzen:
Ik ben meerdere religieuzen tegengekomen die de tocht nog echt als een pelgrimage lopen met zoveel mogelijk kerkbezoek en iedere dag bidden. Met Benne uit Denemarken heb ik 10 dagen opgetrokken. Ik werd door haar volledig op de hoogte gehouden van alle kerkdiensten en ik heb er ook enige bezocht. En de 3 Oostenrijkers Hans & Brigitte met buurmans Gerard, waarmee ik 8 dagen heb opgetrokken, baden iedere dag hardop een rozenkrans. Voor de minder religieuzen: 1 rozenkrans bidden is 1 OV + 3 wg + 5 maal (1 OV + 10 wg), afgesloten met òf 1 OV òf 1 OV + 3 wg + 1 OV waarbij OV = het Onze Vader en wg = een weesgegroetje. Ook zie je regelmatig mensen lopen met een rozenkrans in een hand waarbij je ze met hun duim de kraaltjes weg ziet drukken.
De pelgrims, de mensen met een speciale reden:
- Een nieuw leven. Marco uit Duitsland heeft mij uitgebreid uitgelegd hoe verwoestend drugs zijn op de psyche van de mens. Drugs verwoesten de "software", de psyche dus. Roken en alcohol verwoesten de "hardware", de longen en de lever. Zo legde hij mij uit. Hij hoopte op 27 mei, de dag dat hij 40 jaar wordt, in Santiago aan te komen. Voor hem begint dan zijn 2e betere leven. Ik wens dit hem van harte toe.
- Belangrijke besluiten, zowel privé als werk. Met de Letse Laura, een jonge dame van ongeveer 30 jaar, heb ik ongeveer een kleine week opgetrokken. Ze moet voor zowel privé alsook haar werk besluiten nemen die grote gevolgen hebben en die niet gemakkelijk zijn. Ik hoop dat mijn reflecties haar een ondersteuning geven niet alleen de besluiten te nemen maar er ook achter te blijven staan. John uit Slovenië, waar ik ruim een week mee ben opgetrokken had iets vergelijkbaars. Hij moest gaan kiezen tussen de business van de familie of voor die van hemzelf. Ook een besluit niet los van emoties.
- Een nieuwe man. Sofie uit Wallonië was duidelijk op zoek naar een nieuwe man. Ik kende haar al van de voorstellingsronde op de eerste avond in Staint-Jean-Pied-de-Port. Achteraf was ik daar ongewild debet aan omdat ik op haar vraag " John, are you single?" het verkeerde antwoord gaf omdat ik dacht dat ze vroeg of ik de Camino alleen liep. Ik heb het maar zo gelaten omdat ze toch veel minder km/dag liep waardoor ik ze na 2 dagen niet meer heb gezien.
De pelgrims, de zoekers naar een (sportieve) uitdaging:
Ik denk daarbij aan al die mensen die ik heb ontmoet en waarmee ik gewoon gezellig en prettig mee heb gesproken. Of het nu Amerikanen waren die een deel van hun "sabbatical year" spenderen aan het lopen van de Camino of mensen uit Korea, Australië, Zuid Afrika of welk land uit Europa dan ook. Maar feitelijk zijn de boven omschreven pelgrims natuurlijk ook mensen die een sportieve uitdaging zijn aangegaan.
De pelgrims, de "laatste 100 km lopers":
Omdat je pas officieel ingeschreven wordt in het register in Santiago de Compostela wanneer je minimaal de laatste 100 km heb volbracht, heeft dit effecten op de Camino:
- Op de laatste 100 km wordt het ineens erg veel drukker. Het was de eerste keer dat ik geconfronteerd werd met de mededeling dat er voor mij geen plaats meer was in de herberg. Nu behoefde ik gelukkig niet in een stal te overnachten omdat er nog meer herbergen waren.
- Ook zie je ineens veel jonge mensen. In Spanje staat het goed als je op je CV kunt zetten dat de je Camino de Santiago met goed gevolg hebt volbracht. En als je dit met 100 km kunt bereiken, waarom dan meer gelopen.
De pelgrims, ik zelf:
Ik heb de Camino Francais primair gelopen als een sportieve uitdaging, vergelijkbaar met de Kennedymars of de Vierdaagse van Nijmegen. Maar 31 dagen lopen, eten en drinken met mensen die met je praten over zaken die vaak op de een of andere manier te maken hebben met wat nu echt belangrijk is in het leven, verruimen toch je leven. Je leert te reflecteren en reflecteert zelf ook. Wat dat betreft heeft het mijn leven verrijkt.
De afsluiting:
Tien is mij in Santiago tegemoet gelopen om me er te verwelkomen. Samen hebben we de kathedraal bezocht, een dienst bijgewoond waarbij het wierookvak op een indrukwekkende manier door de kathedraal werd geslingerd, het graf van de H. Jacobus bezocht en kaarsjes aangestoken. Voor mij een mooie afsluiting en een begin aan een voor ons beiden welverdiende vakantie van 2 weken.
En tenslotte:
Ik kan iedereen aanraden de Camino Francaise te lopen. Je hebt er geen speciale reden voor nodig. Wel moet het een uitdaging voor je zijn. En dan maakt het niet uit waar je begint. Maar doe het voor jezelf en niet voor die formele inschrijving.
Nog enige gegevens als analyse van voorgaande 31 dagen:
Het weer:
Tijdens het lopen is het altijd droog geweest behalve 3 uur gaans direct na Leon. Wat dat betreft heb ik geluk gehad.
Lichamelijk:
- Ik heb op de gehele Camino geen enkele blaar of schuurplek opgelopen.
- Ik heb 4 maal mijn enkel verzwikt waarbij één keer medische behandeling nodig was.
- Wel zijn de achterkanten van mijn oren een beetje verbrand.
- Ik ben één maal in de modder uitgegleden toen het na Leon zo ontzettend geregend had.
- Ik heb één keer natte voeten gekregen bij het oversteken van een moeras.
- Ik heb nooit diarree gehad. Zelfs niet nadat ik van een fonteintje had gedronken waarna ik pas het bordje zag dat het geen drinkwater was
- Er van uitgaande dat 5 kg lichaamsgewicht één kledingmaat is ben ik, ondanks het bier ´s middags, de wijn ´s avonds en iedere dag "uit eten", toch nog 2-4 kg afgevallen. Maar omdat ik met het bereiken van Santiago de Compostela mijn soberheid heb opgegeven, zal dit er wel weer snel aankomen.
- Mijn knieën hebben zich gedragen als de knieën van een buffel in de prairie.
De etappes in km: 27+25+28+32,5+25,5+30+30+21+34,5+39,5+10+30,5+29,5+35+33+27+20,4+11,3 +25,1+25,2+27,8+16,4+29+23,3+22+29,6+19,5+24+28,7+18,9+20,3 = 799,8 km, afgerond 800 km, met een gemiddeld van 26 km/dag.
We zijn trots op je!
Liefs,
Marielle & Benno
Proficiat en succes met dit resultaat voor de komende jaren en uitdagingen.
Een leuke vakantie en goed uitrusten daarbij. Na inspanning hoort ontspanning. Dat heet balans opmaken.
Liefs , groeten, van Gerda en Martien.
Dank voor je uitgebreide reflecties, daardoor heb je ons ook een beetje mee laten lopen! Geniet nu met Tiny vooral van je vakantie en hou al die bijzondere en spirituele ervaringen nog een tijdje vast!!
Tot ziens binnenkort!
Lieve groet van Harry en Els
Heel veel groeten, Marlou en Dick
Ook van ons van harte proficiat met deze prestatie.
Fijn dat je er zo zo van heb kunnen genieten. Natuurlijk wensen we jullie ook samen een hele fijne vakantie toe.
Tot ziens en hartelijke groeten van Paul en Patricia.
Gefeliciteerd met het volbrengen van deze tocht.
Bedankt voor jouw heldere reisverslagen.
Nog een hele fijne vakantie samen.
groeten van Ad en Marion
Geniet van een fijne vakantie en we zien je 28 juni bij Salome (iets minder sober).
Groet,
Leo
je berichten met belangstelling gevolgd; zo ook dit 'laatste' bericht, waarbij de aankomst in Campostela natuurlijk de bekroning is.
Afzien of genieten. Het heeft daadwerkelijk te maken met je eigen doelstelling waarom je aan deze bijzondere tocht bent begonnen. Het geeft, denk ik, ook aan andere inspiratie om er in ieder geval er over na te denken om t.z.t. aan een soortgelijk avontuur te beginnen. Wij spreken in ieder geval de waardering en complimenten aan je uit dat je dit hebt kunnen volbrengen. Daarbij heeft Tiny (en de kids) uiteraard ook een compliment verdiend. Zij hebben je zien vertrekken en aansluitend van de zijkant je kunnen volgen. Al met al een topprestatie wat een welverdiende vakantie als vervolg mag krijgen. Geniet er samen lekker van en wie weet krijgen we eind juni een onvergetelijk verhaal te horen tijdens onze maandelijkse Kiwanis avond. Groetend en tot spoedig weerzien, Wim en Marga
John,liefs en geniet en relax,
Jeanne B
Van harte gefeliciteerd! Super en bedankt voor alweer een geweldig verslag van alle wederwaardigheden en een bijzondere evaluatie. Een persoonlijke zoektocht die verrijkt en sterkt. Je zult er ongetwijfeld nog lang mee vooruit kunnen. Geniet van jullie welverdiende vakantie samen.
Heel veel groeten voor jullie beiden.
Een doorzetter ben je altijd geweest,zo ken ik je al vanaf de middelbare school.Bepaalde dingen, ook toch soms in mijn ogen wat vreemde voorstellen of voornemens die je nam,voerde je (soms we ) dan altijd ook werkelijk uit,hetgeen het nodige plezier of eventueel ook spanning gaf! Wat de tocht betreft, je was natuurlijk wel een beetje voorbereid met al die vierdaagsen ed.,maar toch :een PLUIM van Riny en mij,fantastisch !!
Laat je nu maar eens lekker verwennen door Tiny en vergeet ook haar niet te verwennen !
Fijne vakantie samen en tot ziens,Riny en Fons
hartelijke groeten,
Jeanne en Ruud
John van harte gefeliciteerd met deze geweldige prestatie!! En voor jullie samen een hele fijne vakantie.
Groetjes van Jeroen en Annette
Proficiat met het volbrengen van je pelgimage. Over die pot bier wil ik nog iets kwijt. vroeger dronken ze in de kloosters bijna alleen maar bier. Immers het water was vaak niet te vertrouwen.Dus zit niet in over deze luxe. Het hadden er ook nog twee mogen zijn. Geniet samen van de welverdiende vakantie en het weerzien. Geef Tiny maar door dat ik dapper aan het spinnen ben. Tot ziens Roos en Paul
Overigens terwijl jij wandelde heeft Maja afgelopen vrijdag rond 12:30 zoon Django gebaard. Moeder en kind maken het goed nu. Steek nog een kaars voor ze op en bid een rozenhoedje. Je weet nu weer helemaal hoe het moet.
Goeie vakantie aan jullie toegewenst.
Groeten van Ton en Annette
Tot ziens!
Proficiat! Vol trots kun je terugblikken op deze bijzondere prestatie. Wat een rijkdom om zoveel mensen te ontmoeten en hun verhalen te mogen beluisteren. Bedankt voor je reisverslagen. Geniet samen van jullie welverdiende vakantie. Marjan en Ton.
Via zwager Piet hoorde ik over jouw pelgrimage, die ik via de site gevolgd heb. Mooi hoe jij - jou 'n beetje kennende - de spirituele, avontuurlijke voettocht beleefd hebt. Fijn dat ik "'n stukje met je op mocht trekken" - spirtueel dan wel te verstaan. En nu samen met Tien genieten en wellicht wat "uitlopen"...
groeten mede namens Corry, Gust
Net terug van vakantie en met veel plezier alles van jou gelezen.
Ik denk, dat je net zoals de vroegere "echte" pelgrims wijs en als nieuw terug zult komen!
Mooi gedaan, hoor.
Groeten
Pieter en Toos