Belangrijkste doel pelgrimage bereikt!
17 mei 2011 - Rabanal Del Camino, Spanje
Bedankt!
Ik wil iedereen die tot nu toe op mijn weblog heeft gereageerd van harte danken. Jullie reacties geven mij de energie die ik nodig heb deze pelgrimage tot een goed einde te brengen. Bovendien heeft het er voor gezorgd dat ik nog nooit zoveel felicitaties met mijn verjaardag heb mogen ontvangen als dit jaar. Volgend jaar dan toch maar weer een pelgrimage?
Verslavend?
Vorig bericht kondigde ik aan dat ik in Leon een extra dagje zou blijven. Na een korte tocht vooraf kom ik er om 10.30 uur aan. Ruim op tijd om die dag alle kerken, de kathedraal, het kasteel en het neogotische huis naar ontwerp van Gaudi te bezoeken en van buiten en van binnen te bewonderen en te fotograferen. ´s Avonds uitgebreid gegeten tot laat in de avond. In het hotel gaat namelijk de deur en het licht om 22.00 uur niet uit resp. dicht. In het hotel een eigen kamer met wel 2 bedden voor mij alleen en ook nog een eigen badkamer met een ligbad! En ' s morgens niet om 7.30 uur uit bed gegooid maar gewoon uitgeslapen tot 9.00 uur! En als je dan om 10.30 uur een uitgebreid ontbijt heb genoten, wat doe je dan? ...... Je gaat de komende route bestuderen en ..... begint toch maar aan een korte heilzame wandeling om de spieren soepeltjes te houden. Een korte wandeling van 11 km richting .... , juist ja, .... richting Santiago de Compostela.
Nu begin ik ook een klein beetje te begrijpen waarom mensen die al 5 weken tot soms zelfs 4 maanden aan het wandelen zijn, door willen lopen ook nadat ze in Santiago zijn aangekomen. Als ze dan op het uiterste puntje van het schiereiland, het strand van Fisterra, hebben bereikt, moeten ze wel stoppen. Want doorlopen op het water is ongeveer 2000 jaar geleden wel eens vertoond maar volgens mij later nooit meer. Ik ben wel benieuwd of Tien mij kan weerhouden mij ook de laatste 110 km naar Fisterra te laten lopen.
Toevallige ontmoeting:
Ik had in Astorga zojuist de indrukwekkende kathedraal en het door Gaudi ontworpen bisschoppelijk paleis bewonderd en was op weg de stad te verlaten toen ik door de man van een mij tegemoet komend echtpaar werd aangesproken met de opmerking "En John, hoe gaat ie?" Ik was stomverbaasd, stopte en keek de voor mij onbekende man vragend aan waarop hij reageerde: "Jij bent toch John Beenackers?" Mijn reactie: " Ja, maar ik kan me niet herinneren U ooit gezien te hebben." Toch wel, was zijn reactie. Meer dan 50 jaar geleden was ik je klasgenoot op de lagere school. Hij bleek warempel Jan Segers te zijn die zelf ook de Camino de Santiago heeft gefietst vanuit zijn thuis nabij Breda. Zie ook de foto. Nu vraag ik mij af hoe hij mij herkende. Zie ik er nou zo jong uit? Of zou het door mijn baard komen die me extra jong maakt?
Ik leef nog steeds!
Ik ben vandaag levend Foncebadon doorgekomen. In mijn voorbereidend onderzoek werd mij gewaarschuwd dat dit dorp volledig verlaten is en wordt geterroriseerd door een grote horde verwilderde agressieve en rooflustige honden. Mij werd aangeraden dit dorp alleen door te lopen in groepen van minimaal 5 maar liever 10 personen, ieder bewapend met een of meerdere stokken en per groep één of meerdere teasers. Toen ik vandaag op mijn eentje Foncebadon doortrok heb ik zelfs geen enkele hond gezien. Dat wil niet zeggen dat ze er niet waren. Wellicht heeft een argeloze pelgrim vòòr mij minder geluk gehad en lieten de verwilderde honden met een verzadigd gevoel ergens in een onbewoond huis mij gelaten voorbij lopen. Een ultiem voorbeeld hoe pelgrims elkaar onder alle omstandigheden ondersteunen en helpen, ja zelfs tot het uiterste.
Het Pelgrimskruis, Cruz de Ferro, Cruz de Hierro:
Op bijna het hoogste punt van de Camino de Santiago staat het Cruz de Ferro boven op een berg van steentjes die daar de afgelopen millennia zijn weggelegd als symbool van de last die pelgrims met zich meedragen en waarvan deze zich kunnen bevrijden door hun pelgrimstocht naar Santiago. Zo heb ik ook mijn eigen steen vanuit Schinnen meegebracht met daarop de lasten geschreven waarvan ik mij wil ontdoen. Door deze steen hier achter te laten, laat ik ook daarmee ook deze lasten achter mij en is het belangrijkste doel van mijn pelgrimage al bereikt. Op de foto ziet u mij boven op de hoop stenen van voorgaande pelgrims met in mijn hand mijn eigen steen die ik daarna aan de grote stapel zou toevertrouwen.
De etappes tot nu toe:
Reeds gerapporteerd: 27+25+28+32,5+25,5+30+30+21+34,5+39,5+10+30,5+29,5+35+33+27=458km.
Daar is bij gekomen: 20,4+11,3+25,1+25,2+27,8= 568 km
Nog 232 km te gaan. Gemiddeld 27 km/loopdag. Ten opzichte van het oorspronkelijke ANWB programma loop ik nog 3,5 dagen vòòr.
Klinkt allemaal nog steeds erg aanstekelijk. Deze tocht stond al op m'n lijstje maar door jouw verhalen is hij verder gestegen. Dus ik zal er ook voor moeten gaan. Doe Jan Segers de groeten, en bespreek de datum voor de volgende reunie in Bavel!
Goed te zien dat je tempo iets aan het dalen is. Je komt er toch wel! Veel plezier verder. Jan
Ons respect neemt met de dag toe! Na ons weekend samen lopen (en in het verre verleden natuurlijk de Kennedymars!!) was het mij wel duidelijk dat jouw conditie uitstekend is. Dagelijks zoveel kilometers en bijna 4 dagen voor op schema is ongeëvenaard! Gelukkig heb je nog wat tijd voor wat cultuur! Een hele goede tocht verder en we waarderen je blog,
hartelijke groeten,
Jeanne en Ruud
Ik heb de indruk dat het je met veel plezier en haast moeiteloos afgaat. In plaats van af te vallen lijkt het mij dat je zelfs wat dikker bent geworden!
Hou vol en geniet er van. Ik ben blij dat de wilde honden niet van jou genoten hebben. Je neemt toch wel grote risico's door alleen door zo'n dorp te wandelen.
Groeten van jan Muyres
.. en 3,5 dag voor op schema? Wat kost een buskaartje daar dan eigenlijk?
Flauwekul natuurlijk, want ik weet ook wel dat jij er eerder voor kiest om te gaan liften......
In het verre verleden, onze jeugd, heb ik ooit eens pluimen zien vliegen en ik wou dat ik er toen één had bewaard, want dan zou je die nú van me krijgen! (ik ben bang dat ik nu iemand getriggerd heb, want het is in de loop der jaren wel een psychologisch getinte uitspraak geworden..).
Beste John, hou vol, het is nu een aflopende zaak aan het worden: nog maar 3 Kennedy-marsen en dan ben je weer verlost van al deze electronische aandacht en moet je weer alleen door het leven... (hoewel ik me nu bedenk dat dat misschien wel eens de reden zou kunnen zijn dat je voor ligt op het schema.. Je hebt me toevallig toch niet op die kei gezet hè?)
Otra vez: sombrero!
Saludos de Piet & Jeanne
Goed te lezen dat het goed met je gaat en je al zover gevorderd bent.
De camino heeft altijd verassingen voor je in petto voor wat betreft mensen.
Als je nog in Leon bent is het wellicht goed om het plaatselijke museum, annex hotel ofte wel parador te bezoeken. Ik overnachtte er temidden van de kunstschatten. Heel apart! Weet alleen de naam niet meer.
Hoe gaat het met je voeten en schoenen?
Heb je mijn steen uit Brunssum nog zien liggen bij het kruis? :-)
Groetjes
Wiel